Personeelstekort

Het was in een vrij grote Amsterdamse supermarkt. Welke laat ik in het midden. ’s Ochtends half tien. Twee klanten voor mij moest iemand 21 euro zoveel afrekenen. Ze gaf een biljet van 20 euro. De cassière stopte het biljet in het afroomapparaat, zodat het niet geroofd kan worden bij een overval. ‘Eén zoveel nog’, mompelde ze ondertussen richting de klant. Haar ogen bleven gericht op het afroomapparaat. Die slikte het biljet niet. Kennelijk zat er een vouw in, die het apparaat niet kon verwerken. De cassière bleef maar duwen, haar ogen gericht op het apparaat.

Geval winkeldiefstal

Na zo’n 6 pogingen keek ze met rood-opgewonden hoofd naar de klant die voor haar stond. ‘Nog 1 euro zoveel’, herhaalde ze. ‘Nee’, zei die klant rustig. ‘Ik betaal met dit’. Hij toonde een pinpas. Het was een andere klant die ze voor haar had, de volgende in de rij. Het duurde even voordat het kwartje viel bij de geplaagde cassière. ‘Die is er vandoor, en ze moest nog 1 euro zoveel betalen!’ concludeerde ze hardop. Inderdaad, gevalletje winkeldiefstal. Ik had een nood(knop)procedure verwacht, deuren dicht, politie automatisch ingelicht, foto verspreiden op social, pak dat mens! Niets van dat alles.

Teamleider

De cassière bleef gefocust op het 20 eurobiljet. Dat nog altijd niet in het afroomapparaat wilde. Fluks naar een andere kassa gelopen, ondertussen nog uitgebreid de inwerkprocedure roepend naar een kennelijk net aangekomen nieuw personeelslid. Ook die machine slikte het biljet niet. Dat weerhield onze dame niet van diverse herhaalde pogingen. Ondertussen was de rij voor haar kassa flink aangezweld, met klanten die er niet erg tevreden uitzagen. De eersten haalden hun spullen al van de band, gingen naar een andere kassa. Een collega kwam gehaast aangelopen om die te bedienen. Ondertussen ging deze ‘plichtsgetrouwe’ dame maar door met dat gewraakte biljet door die machine douwen. Zonder veel succes. Op het hesje achterop haar rug stond ‘teamleider’.